Vermox Tabl 6x100mg

Behandeling van patiënten met infestaties door

• cestoden en nematoden zoals Enterobius vermicularis (aarsworm, oxyuriasis)
• Ascaris lumbricoïdes (spoelworm)
• Trichuris trichiura (zweepworm)
• Necator americanus
• Ankylostoma duodenale (mijnwormen)

Welke stoffen zitten er in dit middel?

Tabletten

• De werkzame stof in dit middel is mebendazol. Elke tablet bevat 100 mg mebendazol.

• De andere stoffen in dit middel zijn microkristallijne cellulose (E460), natriumzetmeelglycolaat, talk (E553b), maïszetmeel, natriumsacharine (E954), magnesiumstearaat (E470b),

gehydrogeneerde katoenzaadolie, sinaasappelsmaak, watervrij colloïdaal siliciumdioxide (E551), natriumlaurylsulfaat, oranjegeel S (E110) (zie ook rubriek 2).

Suspensie voor oraal gebruik

• De werkzame stof in dit middel is mebendazol. Elke ml bevat 20 mg.

• De andere stoffen in dit middel zijn microkristallijne cellulose (E460), natriumcarboxymethylcellulose (E466), methylcellulose (E461), sacharose, natriumlaurylsulfaat, methylparahydroxybenzoaat (E218), propylparahydroxybenzoaat (E216), bananenaroma (bevat propyleenglygol), citroenzuur monohydraat (E330), gezuiverd water (zie ook rubriek 2).

Bepaalde geneesmiddelen kunnen de werking van Vermox beïnvloeden. Ze mogen dan ook niet samen worden ingenomen. Uw arts of apotheker kan u zeggen om welke geneesmiddelen het gaat.

• Als u gelijktijdig cimetidine (een geneesmiddel tegen maagzuur) moet innemen, moet u uw arts waarschuwen. Hij zal de passende maatregelen nemen en de nodige dosisaanpassingen uitvoeren

• Gelijktijdig gebruik van Vermox en metronidazol (een geneesmiddel tegen bacteriële en protozoa infecties) moet worden vermeden.

• Indien een suikerzieke Vermox moet innemen en hij gewend is een bepaalde hoeveelheid insuline bij zichzelf in te spuiten, dient hij tijdens de behandeling zijn bloedsuikergehalte regelmatig te laten controleren. Vermox kan namelijk de insulinebehoefte doen dalen.

1. Mogelijke bijwerkingen

Zoals elk geneesmiddel kan ook dit geneesmiddel bijwerkingen hebben. Niet iedereen krijgt daarmee te maken.

Stop de behandeling met Vermox en neem onmiddellijk contact op met uw arts indien u een van de volgende symptomen ervaart.

Zelden (kan bij 1 tot 10 op 10.000 gebruikers optreden):

• Een reactie die plaatsvindt onmiddellijk na toediening en gekenmerkt wordt door huiduitslag, jeuk, ademnood en gezwollen aangezicht.

• Een ernstige overgevoeligheidsreactie die plaatsvindt kort na de toediening en gekenmerkt wordt door netelroos, jeuk, opwelling, flauwte en ademhalingsmoeilijkheden, te midden van andere symptomen.

• Stuipen

• Duizeligheid

Zeer zelden (kan bij maximaal 1 op 10.000 gebruikers optreden):

• Een ernstige huidstoornis zoals huiduitslag, blaren op de huid en pijnlijke zweren in de mond, ogen of anogenitale regio (betreft de aars en geslachtsdelen), vergezeld van koorts.

Andere bijwerkingen die kunnen optreden na behandeling met Vermox, zijn:

Vaak (kan bij 1 tot 10 van de 100 gebruikers optreden):

• Buikpijn

• Misselijkheid

• Braken

Soms (kan bij 1 tot 10 van de 1.000 gebruikers optreden):

• Maag- en darmklachten, diarree, winderigheid

Zelden (kan bij 1 tot 10 op 10.000 gebruikers optreden):

• Ontsteking van de lever, afwijkende leverfunctietesten

• Haaruitval

Zeer zelden (kan bij maximaal 1 op 10.000 gebruikers optreden):

• Ontsteking van de nier

• Tekorten aan witte bloedcellen

• U bent allergisch voor een van de stoffen in dit geneesmiddel. Deze stoffen kunt u vinden in rubriek 6 van deze bijsluiter. Deze overgevoeligheid kan worden herkend aan huiduitslag, jeuk, kortademigheid en/of een gezwollen gezicht. Stop dan de behandeling en raadpleeg uw arts.

Wanneer moet u extra voorzichtig zijn met dit middel?

• Als het wordt toegediend aan kinderen jonger dan 2 jaar. Nadat het geneesmiddel op de markt is gebracht, zijn er zeer zelden stuiptrekkingen gemeld bij kinderen, waaronder zuigelingen jonger dan 1 jaar. Vermox is niet uitgebreid onderzocht bij kinderen jonger dan 2 jaar. Daarom dient Vermox enkel te worden gebruikt bij kinderen in de leeftijd van 1-2 jaar indien het mogelijke voordeel het mogelijke risico rechtvaardigt. Wegens het gebrek aan voldoende veiligheidsinformatie, mag Vermox niet worden gebruikt bij kinderen in de leeftijd van jonger dan 1 jaar. Raadpleeg in elk geval eerst uw arts.

• Als u aan een leveraandoening lijdt. Bij langdurig gebruik van grote hoeveelheden kan de functie van de lever verstoord worden. Daarom dient een behandeling op lange termijn alleen onder streng medisch toezicht te gebeuren.

• Bij gebruik in de normale doseringen kunnen bloed- en leverstoornissen optreden. Deze bijwerkingen, samen met ontsteking van de nier en verlaging van de witte bloedcellen, werden ook gemeld bij langdurig gebruik van grote hoeveelheden (zie ook rubriek 4).

• Als u nog andere geneesmiddelen neemt. Gelieve ook de rubriek "Gebruikt u nog andere geneesmiddelen?" te lezen.

• 1 tablet
• De behandeling na 2 tot 4 weken herhalen.
• 1 tablet 's morgens en 's avonds, gedurende drie dagen.
• Volwassenen: 2 à 3 tabletten 's morgens en 's avonds, gedurende drie dagen.
• Kinderen: 1 tablet 's morgens en 's avonds, gedurende drie dagen